ผู้หญิงไทยโบราณเขาไว้ทรงผมอะไรกัน? แล้วทรงผมเหล่านั้นสื่อถึงอะไรได้บ้าง?

   

 ย้อนดู 8 ทรงผมหญิงไทยโบราณที่งามเกินกาลเวลา

      คุณเคยสงสัยไหมว่า ผู้หญิงไทยโบราณเขาไว้ผมทรงอะไรกัน? แล้วทรงผมเหล่านั้นสื่อถึงอะไรได้บ้าง?

      บทความนี้จะพาคุณไปรู้จักกับทรงผมโบราณของหญิงไทย ที่ทั้งสวยงาม น่าทึ่ง และเต็มไปด้วยความหมาย ไม่ใช่แค่การจัดแต่งภายนอก แต่ยังเป็นการบอกเล่าเรื่องราวของผู้หญิงไทยในแต่ละยุคผ่านเส้นผม

ยุคกรุงสุโขทัย (พุทธศตวรรษที่ 18–19)

1. ทรงเกล้ามวยต่ำ

• เป็นทรงผมที่นิยมในหมู่สตรีชั้นสูงและสามัญชน โดยเฉพาะในราชสำนัก ผมจะถูกรวบต่ำไว้ที่ท้ายทอยหรือบริเวณต้นคอ แล้วเกล้าเป็นมวยกลม อาจพันด้วยผ้าไหมหรือด้ายทองเพื่อเพิ่มความหรูหรา

• สตรีอาจปักปิ่นหรือประดับดอกไม้หอม เช่น ดอกพิกุลหรือดอกจำปี เพื่อความงามและกลิ่นหอม

• ลักษณะทรงนี้แสดงออกถึงความเรียบร้อย อ่อนช้อย และความสุภาพตามแบบแผนของหญิงไทยโบราณ

                               

2. ทรงผมปีกนาง

• ปล่อยผมยาวตรง แสกกลาง แล้วเซตปลายผมให้แผ่โค้งออกด้านข้างเหมือน “ปีกนางฟ้า” หรือ “ปีกนก”

• เป็นทรงที่แสดงถึงความงามตามธรรมชาติของผู้หญิงไทยในยุคต้น ๆ ไม่เน้นการประดับตกแต่งมาก

• มักพบในภาพจิตรกรรมฝาผนังหรือประติมากรรมพระพุทธรูปในวัดสมัยสุโขทัย

                                         

 

ยุคกรุงศรีอยุธยา (พ.ศ. 1893–2310)

3.ทรงผมปั้นเหน่งหรือโซงโขดง

• เป็นการเกล้าผมขึ้นสูงกลางศีรษะเป็นรูปก้อนกลม ๆ คล้ายกับ “ลูกจัน” หรือ “ลูกมะปราง”

• นิยมในหมู่หญิงชั้นสูง เช่น เจ้านาย หรือนางในวัง ผมจะถูกจัดแต่งอย่างเรียบร้อยพร้อมตกแต่งด้วยเครื่องประดับเงิน ทอง หรือดอกไม้สด

• ทรงนี้มักพบในภาพวาดโบราณของราชสำนัก และในบทละครสมัยอยุธยา

                

4. ผมแสกกลางมวยจุก

• ผมจะแสกกลางอย่างเรียบร้อย แล้วรวบเป็นมวยจุกที่ด้านหลังศีรษะ หรือบางครั้งไว้จุกกลางกระหม่อม

• หญิงสาวทั่วไปนิยมทรงนี้ เพราะทำได้ง่าย ใช้ชีวิตประจำวันสะดวก

• หากเป็นงานพิธีหรืองานแต่ง มวยอาจถูกตกแต่งด้วยหวีทอง ปิ่นเงิน หรือผ้าพันมวยสีสด

                   

ยุครัตนโกสินทร์ตอนต้น (พ.ศ. 2325–2435)

5. ทรงทัดดอกไม้

• เป็นทรงที่ดูเป็นธรรมชาติมาก โดยหญิงสาวจะปล่อยผมยาวตรง แสกกลาง แล้วทัดดอกไม้ เช่น ดอกชบา หรือดอกราตรี ที่หูข้างหนึ่ง

• สื่อถึงความอ่อนหวานและเสน่ห์ของหญิงไทย และดอกไม้ยังบอกสถานะทางอารมณ์ เช่น ทัดข้างขวาแสดงว่า “โสด”, ข้างซ้ายคือ “ไม่ว่าง”

• นิยมในงานรื่นเริง งานวัด หรือเวลาพบปะสังคม

                              

6. เกล้าผมทรงโบว์

• ผมจะถูกรวบไว้ด้านหลังศีรษะ แล้วจัดให้เป็นรูป “โบว์” โดยใช้ผมจริงหรือเสริมด้วยผมปลอม

• เป็นที่นิยมในหมู่ลูกหลานขุนนางที่ได้รับอิทธิพลจากตะวันตก เริ่มเห็นบ่อยในปลายรัชกาลที่ 4 ถึงต้นรัชกาลที่ 5

                            

ยุครัตนโกสินทร์ตอนปลาย – ยุคใหม่ (หลัง ร.5)

7. ทรงซอยสั้นแบบคุณหญิงหรือทรงผมคลื่น

• ผมจะถูกซอยสั้นเหนือบ่าเล็กน้อย อาจดัดลอนเบา ๆ หรือตัดตรงเรียบ

• เป็นที่นิยมในหญิงไทยยุคเปลี่ยนผ่าน ที่ต้องการความสะดวก คล่องตัว และเข้ากับชุดสากล

• ใช้ได้ทั้งในงานทางการและงานประจำวัน

                                

8. ทรงปล่อยยาวปักปิ่น

• เป็นทรงที่ผสมผสานระหว่างความเป็นไทยกับความงามในแบบจีนหรือญี่ปุ่น

• ผมจะถูกปล่อยยาวตามธรรมชาติ แล้วตกแต่งด้วยปิ่นทอง ปิ่นเงิน ปิ่นหยก หรือลวดลายดอกไม้

• นิยมในหญิงชั้นสูงที่แต่งกายเต็มยศ หรือในงานรื่นเริงสำคัญ

                           

                                                 วิวัฒนาการทรงผมคนไทย

       แล้วคุณล่ะ? ชอบทรงผมไทยโบราณแบบไหนมากที่สุด

      หากมีทรงผมโบราณที่คุณเคยเห็น เคยทำ หรืออยากรู้เพิ่มเติม มาแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ 😊

      อย่าลืมติดตามบล็อกตอนต่อไป เพราะยังมีทรงผมอีกหลายแบบที่คุณอาจไม่เคยรู้มาก่อน!

แหล่งอ้างอิง

https://youtu.be/iZB85NSgUEw?si=48AfPaXz1DT3ORua

https://women.kapook.com/view189240.html